Soru:
Şirket yöneticilerinin kendi araçları ile yapmış olduğu benzin masraflarının şirketçe kendilerine ödenmesi hususunun Gelir Vergisi ve diğer Vergi Kanunları karşısındaki durumu nedir?
Cevap:
Bilindiği üzere, Gelir Vergisi Kanunu’nun 61. maddesinde ücretin ödenek, tazminat, kasa tazminatı (Mali sorumluluk tazminatı), tahsisat, zam, avans, aidat, huzur hakkı, prim, ikramiye, gider karşılığı veya başka adlar altında ödenmiş olmasının veya bir ortaklık münasebeti niteliğinde olmamak şartı ile kazancın belli bir yüzdesi şeklinde tayin edilmiş bulunmasının onun mahiyetini değiştirmeyeceği belirtilmiştir.
Aynı kanunun 24. maddesinin 2 numaralı bendinde gerçek yol giderlerinin tamamının gelir vergisinden istisna edildiği hükmolunmuştur. Yol giderlerinin gerçek olup olmadığı ise yol giderlerine ilişkin harcamaların, Vergi Usul Kanunu’nda belirtilen belgeler ile tevsik edilmesiyle anlaşılacaktır.
Yukarıdaki kanun maddeleri kapsamında kendi özel otolarıyla seyahat etmeleri karşılığında personele ödenen benzin masraflarının;
- Seyahat eden kişinin ad ve soyadının,
- Seyahat edilen aracın plakasının,
- Hangi iş için nereye gittiğinin,
- Görevli gidilen yerin kaç kilometre olduğunun
belgelendirilmesi halinde, diğer bir deyişle, işle ilgili olmak ve yapılan işin ehemmiyeti ve genişliği ile uygun bulunmak şartıyla gelir vergisinden istisna edilebileceğini ve gider olarak kayıtlara alınabilecektir. Zira Konu hakkında, Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun 23/101998 tarih ve E.1997/85 K.1998/300 sayılı kararı bulunmaktadır. İlgili Karar’a göre, ticari işletmenin aktifinde kayıtlı olmayan taşıtlara ait giderlerin gayrisafi kazançtan indirilebilmesi Gelir Vergisi Kanunu’nun 40 ıncı maddesinin (5) numaralı bendindeki kural karşısında mümkün bulunmamaktaysa da işletmede kullanıldıkları tartışmasız olan taşıtların giderleri, 40 ıncı maddenin (1) numaralı bendine göre ticari kazancı elde edilmesi ve idamesi için zorunlu giderler kapsamında olduğundan gayrisafi kazançtan indirilmeleri mümkündür.
Personele verilecek olan benzin masrafının yukarıdaki belgeler dahilinde tevsik edilmemesi durumunda ise Gelir Vergisi Kanunu’nun 61. maddesi kapsamında değerlendirilmesi ve ücret olarak bordroya yansıtılması gerekecektir.